- Wbijanie dużego i grubego gwoździa do czaszki głowy.
- Zdzieranie z głowy włosów ze skórą (skalpowanie).
- Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czaszkę głowy.
- Zadawanie ciosu obuchem siekiery w czoło.
- Wyrzynanie na czole "orła".
- Wbijanie bagnetu w skroń głowy.
- Wyłupywanie jednego oka.
- Wybieranie dwoje oczu.
- Obcinanie nosa.
- Obcinanie jednego ucha.
- Obrzynanie obydwu uszu.
- Przebijanie kołami dzieci na wylot.
- Przebijanie zaostrzonym grubym drutem ucha na wylot drugiego ucha.
- Obrzynanie warg.
- Obcinanie języka.
- Podrzynanie gardła.
- Podrzynanie gardła i wyciąganie przez otwór języka na zewnątrz.
- Podrzynanie gardła i wkładanie do otworu szmaty.
- Wybijanie zębów.
- Łamanie szczęki.
- Rozrywanie ust od ucha do ucha.
- Kneblowanie ust pakułami przy transporcie jeszcze żywych ofiar.
- Podcinanie szyi nożem lub sierpem.
- Zadawanie ciosu siekierą w szyję.
- Pionowe rozrąbywanie siekierą głowy.
- Skręcanie głowy do tyłu.
- Robienie miazgi z głowy przez wkładanie głowy w ściski zaciskane śrubą.
- Obcinanie głowy sierpem.
- Obcinanie głowy kosą.
- Odrąbywanie głowy siekierą.
- Zadawanie ciosu siekierą w szyję.
- Zadawanie ran kłutych w głowie.
- Cięcie i ściąganie wąskich pasów skóry z pleców.
- Zadawanie innych ran ciętych na plecach.
- Zadawanie ciosów bagnetem w plecy.
- Łamanie kości żeber klatki piersiowej.
- Zadawanie ciosu nożem lub bagnetem w serce lub okolice serca.
- Zadawanie ran kłutych nożem lub bagnetem w pierś.
- Obcinanie kobietom piersi sierpem.
- Obcinanie kobietom piersi i posypywanie ran solą.
- Obrzynanie sierpem genitalii ofiarom płci męskiej.
- Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską.
- Zadawanie ran kłutych brzucha nożem lub bagnetem.
- Przebijanie brzucha ciężarnej kobiecie bagnetem.
- Rozcinanie brzucha i wyciąganie jelit na zewnątrz u dorosłych.
- Rozcinanie brzucha kobiecie w zaawansowanej ciąży i w miejsce wyjętego płodu, wkładanie np. żywego kota i zaszywanie brzucha.
- Rozcinanie brzucha i wlewanie do wnętrza wrzątku - kipiącej wody.
- Rozcinanie brzucha i wkładanie do jego wnętrza kamieni oraz wrzucanie do rzeki.
- Rozcinanie kobietom ciężarnym brzucha i wrzucanie do wnętrza potłuczonego szkła.
- Wyrywanie żył od pachwiny, aż do stóp.
- Wkładanie do pochwy - wagina rozżarzonego żelaza.
- Wkładanie do waginy szyszek sosny od strony wierzchołka.
- Wkładanie do waginy zaostrzonego kołka i przepychanie aż do gardła, na wylot.
- Rozcinanie kobietom przodu tułowia ogrodniczym scyzorykiem, od waginy, aż po szyję i pozostawienie wnętrzności na zewnątrz.
- Wieszanie ofiar za wnętrzności.
- Wkładanie do waginy szklanej butelki i jej rozbicie.
- Wkładanie do otworu analnego szklanej butelki i jej stłuczenie.
- Rozcinanie brzucha i wsypywanie do wnętrza karmy dla zgłodniałych świń tzw. osypki, który to pokarm wyrywały razem z jelitami i innymi wnętrznościami.
- Odrąbywanie siekierą jednej ręki.
- Odrąbywanie siekierą obydwóch rąk.
- Przebijanie dłoni nożem.
- Obcinanie palców u ręki nożem.
- Obcinanie dłoni.
- Przypalanie wewnętrznej strony dłoni na gorącym blacie kuchni węglowej.
- Odrąbywanie pięty.
- Odrąbywanie stopy powyżej kości piętowej.
- Łamanie kości rąk w kilku miejscach tępym narzędziem.
- Łamanie kości nóg w kilku miejscach tępym narzędziem.
- Przecinanie tułowia na wpół piłą ciesielską, obłożonego z dwóch stron deskami.
- Przecinanie tułowia na wpół specjalną piłą drewnianą.
- Obcinanie piłą obie nogi.
- Posypywanie związanych nóg rozżarzonym węglem.
- Przybijanie gwoździami rąk do stołu, a stóp do podłogi.
- Przybijanie w kościele na krzyżu rąk i nóg gwoździami.
- Zadawanie ciosów siekierą w tył głowy, ofiarom ułożonym uprzednio głową do podłogi.
- Zadawanie ciosów siekierą na całym tułowiu.
- Rąbanie siekierą całego tułowia na części.
- Łamanie na żywo kości nóg i rąk w tzw. kieracie.
- Przybijanie nożem do stołu języczka małego dziecka, które później wisiało na nim.
- Krajanie dziecka nożem na kawałki i rozrzucanie ich wokół.
- Rozpruwanie brzuszka dzieciom.
- Przybijanie bagnetem małego dziecka do stołu.
- Wieszanie dziecka płci męskiej za genitalia na klamce drzwi.
- Łamanie stawów nóg dziecka.
- Łamanie stawów rąk dziecka.
- Zaduszenie dziecka przez narzucenie na niego różnych szmat.
- Wrzucanie do głębinowych studni małych dzieci żywcem.
- Wrzucanie dziecka w płomienie ognia palącego się budynku.
- Rozbijanie główki niemowlęcia przez wzięcie go za nóżki i uderzenie o ścianę lub piec.
- Powieszenie za nogi zakonnika pod amboną w kościele.
- Wbijanie dziecka na pal.
- Powieszenie na drzewie kobiety do góry nogami i znęcanie się nad nią przez odcięcie piersi i języka, rozcięcie brzucha i wybranie oczu oraz odcinanie mi kawałków ciała.
- Przybijanie gwoździami małego dziecka do drzwi.
- Wieszanie na drzewie głową do góry.
- Wieszanie na drzewie nogami do góry.
- Wieszanie na drzewie nogami do góry i osmalanie głowy od dołu ogniem zapalonego pod głową ogniska.
- Zrzucanie w dół ze skały.
- Topienie w rzece.
- Topienie przez wrzucenie do głębinowej studni.
- Topienie w studni i narzucanie na ofiarę kamieni.
- Zadźganie widłami, a potem pieczenie kawałków ciała na ognisku.
- Wrzucenie dorosłego w płomienie ogniska na polanie leśnej, wokół którego ukraińskie dziewczęta śpiewały i tańczyły przy dźwiękach harmonii.
- Wbijanie koła do brzucha na wylot i utwierdzanie go w ziemi.
- Przywiązanie do drzewa człowieka i strzelanie do niego jak do tarczy strzelniczej.
- Prowadzenie nago lub w bieliźnie na mrozie.
- Duszenie przez skręcanie namydlonym sznurem zawieszonym na szyi, zwanym arkanem.
- Wleczenie po ulicy tułowia przy pomocy sznura zaciśniętego na szyi.
- Przywiązanie nóg kobiety do dwóch drzew oraz rąk ponad głową i rozcinanie brzucha od krocza do piersi.
- Rozrywanie tułowia przy pomocy łańcuchów.
- Wleczenie po ziemi przywiązanego do pojazdu konnego.
- Wleczenie po ulicy matki z trojgiem dzieci, przywiązanych do wozu o zaprzęgu konnym w ten sposób, że jedną nogę matki przywiązano łańcuchem do wozu, a do drugiej nogi matki jedną nogę najstarszego dziecka, a do drugiej nogi najstarszego dziecka przywiązano nogę młodszego dziecka, a do drugiej młodszego dziecka, przywiązano nogę dziecka najmłodszego.
- Przebicie tułowia na wylot lufą karabinu.
- Ściskanie ofiary drutem kolczastym.
- Ściskanie razem dwie ofiary drutem kolczastym.
- Ściskanie więcej ofiar razem drutem kolczastym.
- Periodyczne zaciskanie tułowia drutem kolczastym i co kilka godzin polewanie ofiary zimną wodą w celu odzyskania przytomności i odczuwania bólu i cierpienia.
- Zakopywanie ofiary do ziemi na stojąco po szyję i w takim stanie jej pozostawienie.
- Zakopywanie żywcem do ziemi po szyję i ścinanie później głowy kosą.
- Rozrywanie tułowia na wpół przez konie.
- Rozrywanie tułowia na wpół przez przywiązanie ofiary do dwóch przygiętych drzew i następnie ich uwolnienie.
- Wrzucanie dorosłych w płomienie ognia palącego się budynku.
- Podpalanie ofiary oblanej uprzednio naftą.
- Okładanie ofiary dookoła słomą-snopem i jej podpalenie, czyniąc w ten sposób pochodnię Nerona.
- Wbijanie noża w plecy i pozostawienie go w ciele ofiary.
- Wbijanie niemowlęcia na widły i wrzucanie go w płomienie ognia.
- Wyrzynanie żyletkami skóry z twarzy.
- Wbijanie dębowych kołków pomiędzy żebra.
- Wieszanie na kolczastym drucie.
- Zdzieranie z ciała skóry i zalewanie rany atramentem oraz oblewanie jej wrzącą wodą.
- Przymocowanie tułowia do oparcia i rzucanie w nie nożami.
- Wiązanie - skuwanie rąk drutem kolczastym.
- Zadawanie śmiertelnych uderzeń łopatą.
- Przybijanie rąk do progu mieszkania.
- Wleczenie ciała po ziemi, za nogi związane sznurem.
- Przybijanie małych dzieci dookoła grubego rosnącego drzewa przydrożnego, tworząc w ten sposób tzw. "wianuszki".
Zbrodnia przeciw ludzkości popełniona przez ukraińskich terrorystów może być przedmiotem badań nie tylko historyków, prawników, socjologów, ekonomistów, ale także i psychiatrów.
Jeszcze dzisiaj, po upływie ponad 50 lat od tych tragicznych wydarzeń, u niektórych osób, które przeżyły pogromy, przy relacjonowaniu przeżyć występuje drżenie rąk i szczęk, a głos załamuje się w krtani.
Jeszcze dzisiaj, po upływie ponad 50 lat od tych tragicznych wydarzeń, u niektórych osób, które przeżyły pogromy, przy relacjonowaniu przeżyć występuje drżenie rąk i szczęk, a głos załamuje się w krtani.
Aleksander Korman ("Na Rubieży", nr 35/1999)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz