Stasin, kolonia w gminie Grzybowica. Władysław Drożdżowski, cudem ocalały z rzezi kolonii, dokonanej przez UPA 11 lipca 1943 r. Lewa część twarzy zniekształcona wskutek obrażeń. Zdjęcie powojenne. Ze zbiorów W. i E. Siemaszków.
Adela Drożdżowska ze Stasina, zdjęcie powojenne. Wyskoczyła przez szczelinę w ścianie ze stodoły, w której upowcy zamknęli i wymordowali wszystkie kobiety i dzieci. Ze zbiorów W. i E. Siemaszków.
Marian Drożdżowski, syn Władysława ze Stasina, zdjęcie powojenne. Wyciągnięty po rzezi przez Ukraińca z Kałusowa ze stosu zwłok jako roczne dziecko, przechowywany przez niego i oddany rannemu ojcu. Ze zbiorów W. i E. Siemaszków.
Stasin (d. Kałusów), gmina Grzybowica – kolonia polska licząca kilkanaście rodzin. 11 lipca 1943 duża grupa upowców spędziła mieszkańców do dwóch stodół i rozstrzelała 105 osób. Wśród dziesięciu osób, które ocalały, był roczny syn Drożdżowskich, Marian. Znalazł go żywego pośród zwału trupów podczas grzebania pomordowanych Ukrainiec o imieniu Płaton i zabrał do domu. Przez trzy tygodnie opiekowała się nim jego córka Sonia, lecz wskutek gróźb upowców rodzina ta oddała dziecko do szpitala we Włodzimierzu Wołyńskim, gdzie znajdował się jego ranny ojciec.
Źródło: AIPN, 27 WDAK, IV/11, Relacja Adolfa Kosnowicza, k. 44–44v; W. Siemaszko, E. Siemaszko, Ludobójstwo..., t. 1, s. 834–836.
| wieś STASIN gromada Stasin, gmina Grzybowica, powiat Włodzimierz, woj. wołyńskie parafia Litowiż, od 1937 r. Chrynów Chrynów, Gucin, Franopol, A B C D E-F G H I J K L-Ł M N O P R S-Ś T U W Z-Ż |
Stasin (początkowo Kałusowska Kolonia?) powstał na części majątku Kałusowa.
Projekt WYKAZU GOSPODARSTW, stan w około 1939 r.
| 1. | DROŻDŻOWSKI | Władysław, żona Adela z d. Matusiak - c. Tomasza i Małgorzaty z d. Fiuk, dzieci: Marian 1942. (źródło) |
| 2. | MALUS | Bronisław 6.08.1916 (*Nowosiółki, pow. hrubieszowski) - s. Jana i Tekli. Mieszkał do 1944 r. Po wojnie: Moniatycze pow. hrubieszowskiego |
| 3. | MAMOS | Stanisław 1883, żona Antonina 1895 z d. Jankowska - c. Ignacego i Julii z d. Makarewicz. W czasie wojny uciekli do Hrubieszowa, po wojnie: Bożeń, pow. Wołów. |
| 4. | MATUSIAK | Józef 1902 - s. Tomasza i Małgorzaty z d. Fiuk, żona Magdalena 12.10.1902-18.11.1984 (Witoldów-Wrocław) z d. Łaniucha (poz. 5), dzieci: Władysław 1924, Stanisław 1928, Mieczysław 1931, Roman 1934, Wanda 1937. Rodzeństwo Józefa to: Kazimiera (m.Wojciech? Płoński), Władysław, Wacław, Adela (Drożdżowska, poz.1). Mieszkali obok Ignacego (poz.5) |
| 5. | ŁANIUCHA | Ignacy 1904-4.12.1957 (+Samolubie) - s. Józefa i Małgorzaty z d. Owczarek, żona Katarzyna 5.02.1905-6.09.1994 (Iwanicze-Węgorzewo) z d. Majta - c. Franciszka i Julii z d. Dziwisz, dzieci (tu*): Józef 28.01.1924-14.04.1995 (+Rogóż), Adam 11.05.1929-14.12.1971 (+Samolubie), Alfreda 20.06.1930-1.01.2016 (+Węgorzewo), Julia 1933, Stefan 1934, Genowefa 26.05.1936. Ignacy również był w stodole, gdzie dokonano masakry. Lekko ranny wczołgał się pod zwały trupów i to go uratowało. Po kilku godzinach gdy wszystko ucichło, wydostał się i dołączył do rodziny ukrytej w polu. Po kilku dniach wyruszyli do Włodzimierza. Razem z Matusiakami trafili na roboty do Niemiec (Flensburg 1943-1945). Po wojnie osiedli w Samolubiu. |
| 6. | ŁANIUCHA | Leon +11.07.1943 - s. Józefa i Małgorzaty z d. Owczarek, żona Stefania z d. Płońska. Rodzeństwo Leona to: Walenty (poz.7), Marianna (Urbaniak, w Smołowej), Wiktoria (Skoczylas, w Chrynowie poz.15), Magdalena ( Matusiak, w poz. 4), Helena +07.1943 (m.Bienias) i Antoni. |
| 7. | ŁANIUCHA | Walenty - s. Józefa i Małgorzaty z d. Owczarek, wdowiec, II żona (śl.1919) Rozalia 1891 z d. Krzysztoń, po I m. Chorbutowicz, wdowa, c. Łukasza i Joanny z d. Bąk. (zob.Gucin). |
| 8. | SOROKA | Władysław 1897 (Red.: s.Błażeja?), żona Janina 1901 z d. Masna (Red.: c. Jana?), dzieci: Kazimiera 1922 (*Oktawin, po mężu Mańkut), Józef 1924, Bronisław 1927, Ryszard 1932. Gospodarstwo ok. 8,5 ha, w tym 0,5 ha lasu, sad z 80 drzewami owocowymi. Dom mieszkalny murowany, w którym mieścił się sklep wielobranżowy. Na terenie gospodarstwa znajdowała się również zlewnia mleka. W lipcu 1943 zdołali uciec do Włodzimierza Wołyńskiego. Po wojnie w okolicach Bydgoszczy. V.n.: Sroka. |
| Brak więcej informacji. Proszę Państwa o pomoc w uzupełnianiu wykazu. Objaśnienie: rok w barwie: niebieskiej - śmierć z rąk bandytów ukraińskich (w tym tzw. "upa"). | ||
| |||||
L.p.
|   | Informacje |  | ||
1.
| Przemysław Portuś | [grudzień 2010] poz. 2 z akt komisji repatriacyjnej pow. hrubieszowskiego. | port14(a)interia.pl | ||
2.
| Danuta Jasinowska | [styczeń 2013] poz. 3. | dana.zurek(a)wp.pl | ||
3.
| Zenona Skowronek | [marzec 2016] poz. 5. [kwiecień 2016] poz. 4 i 6, uzup. poz. 1. | zskowronek(a)wp.pl | ||
4.
| Red. | [marzec 2016] poz. 7, dzięki "Wykazom osób..." -opr. ks. W.W. Żurek. | Strony o Wołyniu | ||
5.
| Marta Soroka | [lipiec 2016] poz. 8. | martek_77(a)o2.pl | ||
podstrona jest częścią
www.wolyn.ovh.org.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz