Stadnica, gmina Iławcze – wieś z przewagą ludności polskiej nad ukraińską, licząca 140 mieszkańców. 12 lutego 1945 r. banderowcy zamordowali 25 Polaków. Świadkiem wydarzenia był Władysław Biliński. „Tej nocy wiele polskich rodzin spało u swych przyjaciół sąsiadów na strychach w większości za ich wiedzą, ale też zdarzało się, że i bez ich wiedzy. Nasza rodzina spała na strychu u sąsiada Ukraińca Wasyla Ptaszyńskiego. [...] Tej nocy banderowcy przyszli również i tu. Zatrzymali się w sieni i wypytywali Wasyla, czy nie wie, gdzie są kryjówki Polaków-sąsiadów, a kiedy on powiedział, że nie wie, wtedy banderowiec powiedział mu: »Wasylu u tebe spiut proklatyje Lachy!« On im na to: »Ja bohater! Ja walczyłem razem z Michałem Bilińskim z bolszewikami i nie wahałbym się go ukryć przed wami, to mój przyjaciel. Ale on dziś nie wierzy mi i boi się mnie tak samo jak was, młodych Ukraińców. Jeśli mi nie wierzycie, to szukajcie«. Na jego zdecydowaną odpowiedź banderowcy poszli dalej”. Świadek ocenia, że wobec znikomej liczebności Polaków w tym rejonie, nie było szans na walkę z UPA. „Jedynym środkiem dającym pewność przeżycia były kryjówki nocne i dzienne, stałe zmiany miejsc pobytu w rejonie i poza rejonem wsi. Pomagali nam przeżyć nasi sąsiedzi Rusini-Ukraińcy, często nas ostrzegając lub udzielając schronienia przed banderowcami”.
Źródło: W. Biliński, Byłem świadkiem, „Na rubieży” 2003, nr 65, s. 45–46.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz