Kalewica, gmina Wielka Głusza – wieś ukraińska, z 5 rodzinami polskimi. Antoni Juniewicz wspomina, jak latem 1943 r. w czasie żniw on i jego ojciec zostali ostrzeżeni przez sąsiada, Ukraińca, by natychmiast wracali z pola do domu. „Twierdził, że było u niego kilku członków UPA i dowiedziawszy się, że obok na polu są dwaj Polacy, mieli zamiar nas zamordować. Gospodarz ten miał uprosić ich, by tego nie czynili, bo być może ktoś w odwecie zechce na nim dokonać zemsty za to zabójstwo. Nie mieliśmy powodu, by mu nie wierzyć. Natychmiast – nie dokończywszy zbioru żyta – wróciliśmy do domu. Przykład ten, jak i dziesiątki, i setki podobnych, potwierdza oczywistą tezę, że nie wszyscy Ukraińcy na Wołyniu i Polesiu byli mordercami lub choćby tylko sympatykami zbrodniczych czynów UPA. Kilka miesięcy póź- niej – zimą na przełomie 1943/44 roku – kryliśmy się u naszych sąsiadów Ukraińców w stodołach, na strychach, czy nawet w domach”. Źródło: A. Juniewicz, Przyczynek do losów ludności polskiej w powiecie Kamień Koszyrski na Kresach Wschodnich w latach 1939–1944, „Na rubieży” 2003, nr 67, s. 36.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz