czwartek, 9 lipca 2020

Kisielin, gmina Kisielin - 11 lipca 1943 r. duża grupa upowców napadła na Polaków zgromadzonych na niedzielnej mszy


Kisielin, miasteczko i siedziba gminy, lata 90-te. Ruiny Kościoła pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, na który UPA napadła 11 lipca 1943 r., gdy kończyła się Msza św. Zamordowano około 90 Polaków. Ze zbiorów W. i E. Siemaszków (dar śp. Włodzimierza S. Dębskiego).


Kisielin, gmina Kisielin – miasteczko, w którym żyło 61 rodzin żydowskich (do likwidacji getta w 1942 r.), 57 polskich i co najmniej 48 rodzin ukraińskich. 11 lipca 1943 r. duża grupa upowców napadła na Polaków zgromadzonych na niedzielnej mszy św. Zginęło ponad 90 osób. Uratowanymi z rzezi w kościele członkami rodziny Ziółkowskich, a zwłaszcza rannym Antonim Ziółkowskim, zaopiekował się Ukrainiec Nikon Daciuk. Pomocy Polakom udzielali też Ukraińcy: Sawa Kowtuniuk, który przez kilka tygodni ukrywał i karmił w swoim gospodarstwie 3 rodziny Sławińskich i po jednej Romanowskich, Maciaszków i Okólskich, a następnie grupkami wyprowadzał do lasu; Wiktor Padlewski – wspomagający Filipków, Romanowskich oraz dwie siostry Sławińskie, Józefę i Weronikę; Wołodymyr Pałaczuk – opiekujący się Pawłowskimi i Bagneckimi; Petro Parfeniuk, który ochronił Czerwinków i rodzinę Piotra Sławińskiego, a także Ostap Kochanski oraz 60-letnia Paraska Padlewska, która zawiozła końmi do szpitala w Łokaczach rannego Włodzimierza Sławosza Dębskiego. Dębski otrzymał też pomoc od Luby Parfeniuk. „Po mordzie w kościele i obronie, podczas której zostałem ranny, przewieziono mnie do jej gospodarstwa. Tam leżałem w stodole do czwartku, kiedy to wywieziono mnie do szpitala. Ukrywał się tu też mój ojciec i tu złożone były nasze osobiste rzeczy i niektóre przedmioty wartościowe. Po dwóch tygodniach rodzice zostali porwani i zamordowani przez upowców, gdy udali się do swego domu. Upowcy wielokrotnie napastowali Lubę, by wydała nasze rzeczy, ale nie dała”. 33 

Źródło: W.S. Dębski, W kręgu kościoła kisielińskiego..., s. 219–224; idem, Siedmiu sprawiedliwych z Kisielina, [w:] Bracia zza Buga.., s. 25–29.

1 komentarz:

  1. bestialstwa ukraińskie na polskich cywilach nigdy nie zostały potępione przez RZĄDY POLSKIE i to jest hańbą dla nich a wręcz czyni je współodpowiedzialnymi za nie

    OdpowiedzUsuń